روزگار سلام
حال امروز ما که میگویند خوب است اما نمیدانم چرا احساس میکنم یک ذره دلم درد میکند . حتما باز زیادی دلم خوش بوده . آری فکرکنم دلیلش همین باشد . امروز زن همسایه هم میگفت دلم به همین نفسهایی که بی منت میرود و میآید خوش است کاش او هم حواسش باشد زیادی دلش را خوش نکند تا مثل من دل درد بگیرد . ولی نمیدانم چرا مرد همسایه وقتی از بانک سر کوچه بیرون آمد کمرش خمیده تر شده بود و میگفت دلی خوش چند است ؟ دل خوش اینروزها گیر کی میآید .
من چمیدانم لابد از دل درد میترسد که دلش را خوش نمیکند . شاید هم پول ندارد دل خوش بخرد .
امروز از کوچه پشتی که که میگذشتم صدای ناله مادری را شنیدم که از نا عدالتی ما انسانها مینالید . مگر انسانها هم میتوانن نا عدالتی کنن ؟
ادامه دارد....
تنها
زندگی ذره کاهیست ، که کوهش کردیم
زندگی نام نکویی ست که خارش کردیم
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار ،
زندگی نیست بجز دیدن یار ،
زندگی نیست بجز عشق ،
بجز حرف محبت به کسی ،
ورنه هر خار و خسی ،
زندگی کرده بسی ،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد ،
دو سه تا کوچه و پس کوچه و
اندازه ی یک عمر بیابان دارد .
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد
در این فرصت کم ؟!
سهراب سپهری